Zimowe paliwo – tylko takie zatankujesz od 16 listopada

Przepisy nakazują zarządcom stacji benzynowych zadbanie o to, by najpóźniej od 16 listopada kierowcy podjeżdżający do dystrybutorów mogli zatankować do baków tzw. zimowe paliwo. To nic nowego, bo obowiązek stosowania odpowiednio domieszkowanych sezonowo paliw istnieje od lat, ale mało kto zdaje sobie sprawę, co tak naprawdę oznacza „zimowe paliwo”.

Zimowe paliwo – od kiedy?

16 listopada to data graniczna. Jeżeli jakaś stacja nie zacznie od tego dnia sprzedawać zimowych paliw, naraża się na kary, ale wiele stacji ten obowiązek wprowadza już wcześniej i w niektórych punktach już dziś można zatankować zimowe paliwo. W innych w dystrybutorach wciąż może znajdować się tzw. paliwo przejściowe. To nic złego, w najbliższym czasie nie grożą nam siarczyste mrozy, więc prawdopodobieństwo unieruchomienia pojazdu z powodu obecności w baku paliwa nieprzystosowanego do zimowych warunków jest niskie.

Nie tylko zimowe paliwo – jakie typy paliw są dostępne na stacjach w jakim terminie? Kto o tym decyduje?

Podstawą prawną dla zmian składu paliw i okresu obowiązywania paliw sezonowych na stacjach jest Rozporządzenie Ministra Gospodarki w sprawie wymagań jakościowych dla paliw ciekłych, które jest aktem wykonawczym dla Ustawy z dn. 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw. Aktualnie obowiązującym aktem jest rozporządzenie z dnia 9 października 2015 roku, co już wskazuje, że sezonowe zmiany paliw na stacjach nie są czymś nowym. Dokument ten wskazuje też daty obowiązywania określonego rodzaju paliw. Mamy następujące zakresy:

• Paliwa letnie obowiązują od 16 kwietnia do 30 września
• Paliwa przejściowe obowiązują od 1 marca do 15 kwietnia oraz od 1 października do 15 listopada
• Paliwa zimowe obowiązują od 16 listopada do końca lutego.

Zimowe paliwo – jakie są różnice?

Nie wnikając w zawiłości chemiczne paliw płynnych, które kierowców absolutnie nie powinny interesować, wystarczy wiedzieć, że paliwo zimowe to paliwo lepiej przystosowane do pracy w warunkach zimowych. Chodzi przede wszystkim o ułatwienie rozruchu pojazdu spalinowego. Na przykład w przypadku oleju napędowego parametrem różniącym poszczególne typy sezonowych olejów napędowych jest tzw. temperatura zablokowania zimnego filtra CFPP (innymi słowy jest to graniczna temperatura, poniżej której w oleju napędowym może wytrącać się parafina blokująca przepływ paliwa. Dla letniego diesla wynosi ona 0°C, dla przejściowego oleju napędowego -10°C, a dla zimowego paliwa -20°C. To parametry minimalne, ale wiele stacji oferujących paliwa premium, sprzedaje olej napędowy zimowy o jeszcze lepszych parametrach.

Z kolei w przypadku benzyny parametrem, który różni sezonowe paliwa, jest np. prężność par wyrażana w kPa (kilopaskalach). W paliwie letnim wymagana prężność par to 45 kPa, w przejściowym 60 kPa, a zimowym 90 kPa. Na czym polega różnica? Im wyższa prężność, tym benzyna jest bardziej lotna i w rezultacie porcja paliwa zmieszana z powietrzem łatwiej zapali się w komorze spalania w zimnym silniku.