Saab 900, czyli krótka historia auta, którego nie sprzedawano w Polsce. Jakie jest naprawdę?

Być może wielu z was zapomniało już o istnieniu takich aut jak Saab 900 pierwszej generacji. Ciekawostką jest, że nie był w ogóle sprzedawany w Polsce. Dlaczego? Postaram się szczegółowo odpowiedzieć na to pytanie oraz opowiem o charakterystyce tego modelu i jego największych bolączkach. Niestety one nie dadzą o sobie zapomnieć.

Dlaczego Saab 900 nie był sprzedawany w Polsce?

Saab 900 z kilku dość istotnych powodów nie mógł być sprzedawany w naszym kraju. Przede wszystkim dlatego, że był to ostatni “prawdziwy Saab”. Saab 900 to ostatni model, który został wyprodukowany jedynie według szwedzkiego zamysłu. “Trwały jak Mercedes, bezpieczny jak Volvo i dużo fajniejszy niż BMW” – tak brzmiało jego hasło reklamowe. Ostatni rok produkcji tego modelu przypada na 1993 rok. W tym czasie w Polsce wciąż królowały Fiaty 126p, 125 i wiele innych, dobrze nam znanych modeli z lat 80. XX wieku.

Saab wyróżniał się przede wszystkim bardzo niskim zawieszeniem. Wyobraźcie sobie, że nawet dzisiejsze drogi są dla niego pewnego rodzaju wyzwaniem. Opowiem wam taką historię. Ostatnio wyjechałam nim do województwa lubelskiego, a dokładniej pod białoruską granicę. Powitało mnie ogromne zdziwienie i liczne pytania, czy to aut w ogóle jest na benzynę. Najważniejszego jednak nie przewidziałam – jego zawieszenie zupełnie nie nadaje się na tamtejsze drogi. Jest wyjątkowo twarde, ale musi takie być. Gdyby byłoby delikatniejsze, auto płynęłoby po drodze, bez możliwości jakiejkolwiek kontroli nad nim.

Przygoda ta utwierdziła mnie tylko w przekonaniu, że ludzie w latach 90. absolutnie nie byli gotowi na takie auta. Nie tylko ludzie, ale także drogi. Jest to jeden z podstawowych argumentów, dla których auto to nie miało szans sprawdzić się w polskich realiach. Wystarczy jednak spojrzeć, jak dzisiaj Saab 900 radzi sobie w trasie.

Saab 900 – tutaj potrzebna jest wytrwałość

Saab 900 to model, który został wyprodukowany przez bardzo upartych i jednocześnie mocno “pewnych siebie” Szwedów. Przygotowali oni model 900, jako następcę kultowego już modelu 99. “Krokodyl”, bo tak przecież mówiono o 900-tce, produkowany był w prawie niezmienionej formie w latach 1978 – 1993. Wprowadzono wspomaganie kierownicy, klimatyzację, kilka nowocześniejszych rozwiązań, które pomogły w użytkowaniu auta. Niezmienny pozostał jednak silnik, a właściwie jego wzdłużne ułożenie. Mało by mówić, że by wyjąć alternator, na przykład do regeneracji, trzeba wyjmować cały silnik. Oczywiście, da się to wszystko obejść, jednak zalecenia producenta to zalecenia producenta.

Saab 900 ma naprawdę sporo rozwiązań, także tych technicznych, obok których nie sposób jest przejść obojętnie. Silnik ułożony wzdłużnie, napęd przenoszony przez łańcuch. W tym aucie wiele rozwiązań potrafi zaskoczyć. To trzeba poczuć na własnej skórze.

Wracając jednak do głównego tematu, Saab 900 potrafi dać naprawdę sporo radości z jazdy. Jeżdżę nim na co dzień i muszę przyznać, że oprócz wymiany kilku eksploatacyjnych elementów, nie mogę narzekać na ten samochód. Mój egzemplarz wyposażony został w dwulitrowy silnik o mocy 126 KM. Jest to przedostatni rok produkcji, więc można powiedzieć, że to najwyższy stopień rozwoju technologicznego tego modelu.

Jazda nim to czysta przyjemność, gdyby nie fakt, że w moim egzemplarzu pojawiło się kilka usterek:

– nadszarpnięta dźwignia zmiany biegów,

– brak mocowania lewego teleskopu klapy bagażnika,

– zepsuty zamek od strony kierowcy.

Nie zmienia to jednak faktu, że prace nad poprawą stanu auta trwają i zapewne trwać jeszcze trochę będą. Saab 900 pierwszej generacji to auto w pewnym sensie wyjątkowe i ostatnie tak bezpieczne i niezawodne oryginalnego koncernu Saaba.