Patsy Burt – złośliwe: „patrz kobieta jedzie” motywowało ją do objeżdżania mężczyzn
Widząc ją za kierownicą Astona Martina DB2/4 w trakcie zawodów w Goodwood, mężczyźni komentowali: „Patrz, kobieta jedzie. Och, co za strata pięknego samochodu!”. Te złośliwe uwagi, zmotywowały Patsy Burt do dalszego rozwoju wyścigowej kariery. 42 zwycięstwa i prawie 100 krajowych, międzynarodowych i kobiecych rekordów uczyniły ją jedną z najbardziej utytułowanych brytyjskich zawodniczek wszechczasów.
Patricia „Patsy” Burt od małego wychowywała się w środowisku sportów motorowych. Jej ojciec, Eric Burt, był kierowcą wyścigowym. Często zabierał córkę na tor Brooklands, by zobaczyła jak rywalizuje z innymi zawodnikami. Patsy tych rodzinnych wypadów… nie cierpiała. Z czasem jednak zmieniła zdanie o wyścigach.
Nie takie wyścigi straszne, jak się wydawało
Po II wojnie światowej Patsy Burt opuściła rodzinny dom, by rozpocząć samodzielne życie. Cały czas utrzymywała kontakt z ojcem, który nadal był zaangażowany w wyścigi, przez co Patsy była częstym gościem na torze w Goodwood. Z biegiem lat oglądanie zawodów zaczęło sprawiać jej coraz więcej przyjemności. W końcu Patsy postanowiła spróbować swoich sił jako zawodniczka.
W 1953 roku, w wieku 25 lat, za kierownicą Jowett Javelin Patsy Burt rozpoczęła karierę w sportach motorowych.
Początkowo jej kariera ograniczała się do rajdów w Wielkiej Brytanii i jazd testowych, między innymi dla takich producentów jak BMC, Triumph czy Ford. Nie minęło jednak dużo czasu, kiedy Burt zaczęła ścigać się na tradycyjnych torach. Od Javelin, przez Jaguara XK120, po Astona Martina DB2/4, tak rozwijała się kariera Patsy.
Ponieważ w tamtych czasach kobiety stanowiły rzadkość za kierownicą wyścigowych aut, Burt niejednokrotnie musiała słuchać niewybrednych komentarzy ze strony mężczyzn. Tak było między innymi w 1955 roku w Goodwood, gdy pewien mężczyzna uznał, że marnuje piękny samochód wyścigowy, ponieważ jest kobietą. Słowa te zmotywowały ją do jeszcze cięższej pracy.
Ściganie na poważnie
W sezonie 1956 Patsy Burt postanowiła porzucić samochody drogowe i przesiąść się za kierownicę auta wyścigowego „z krwi i kości”. Tym samym chciała udowodnić swoim krytykom, że jest w stanie ścigać się „na poważnie”. W Astonie Martinie DB3S zaczęła rywalizować w wyścigach górskich. Rok później kupiła Coopera T39 Bobtail. W 1958 roku zamieniła go na Coopera T43, w którym zaczęła wygrywać swoje pierwsze zawody.
W tym czasie Patsy Burt zdążyła już poznać swoje mocne strony. Dzięki płynnemu, precyzyjnemu stylowi jazdy stała się mistrzynią krótkich wyścigów, w których pomyłki, w przeciwieństwie do wyścigów długodystansowych, nie można poprawić dalszą jazdą. Od 1959 roku postanowiła skoncentrować się wyłącznie na wyścigach sprinterskich i górskich.
Oprócz Coopera, w 1961 roku Patsy Burt ścigała się także Porsche RS o pojemności 1500 cm3. W tym roku przeszła do historii, stając się pierwszym brytyjskim kierowcą, który kiedykolwiek ukończył cały sezon Mistrzostwa Europy w wyścigach górskich.
Przeczytaj też: Lilian Bryner: pierwsza kobieta, która wygrała długodystansowy wyścig na Spa
Sukces goni sukces
Zachęcona sukcesem w Mistrzostwa Europy w wyścigach górskich, Burt wróciła do domu i za zamkniętymi drzwiami swojego garażu, zmontowała zmodyfikowanego Coopera T59, który wkrótce stał się na zawsze powiązany z jej nazwiskiem.
Przesuwając w kokpicie kierownicę do przodu, dostosowała pojazd do 2-litrowego silnika Coventry Climax FPF. Ponieważ była niska, miejsca wystarczyło też na większe zbiorniki paliwa i oleju, których wymagał większy silnik. Pomimo wszystkich tych modyfikacji, ani razu nie musiała zmieniać rozstawu osi!
Cooper został pomalowany na ciemny, pudrowy odcień niebieskiego. Ten kolor oficjalnie stał się w świecie wyścigów znany jako „Burt Blue”.
Mniej więcej w tym samym czasie, Patsy i jej menadżer Ron Smith rozszerzyli swoją działalność wyścigową o PMB Garages Ltd., garaż przygotowujący samochody wyścigowe do zawodów. Duet był odpowiedzialny za przygotowanie niewiarygodnej liczby zwycięskich samochodów, w tym wszystkich tych, w których ścigała się Burt.
Patsy Burt odnosiła niesamowite sukcesy w pierwszej połowie lat 60., wygrywając liczne zawody za kierownicą własnoręcznie zmodyfikowanego Coopera. Sprawy wydawały się układać wyjątkowo pomyślnie, aż do 1965 roku. Wtedy Burt i Smith zdali sobie sprawę, że Patsy nie może rywalizować wciąż na tym samym poziomie i będzie musiała zrobić krok na przód.
Współpraca z McLarenem
Patsy Burt i Ron Smith zaproponowali Brucowi McLarenowi, by z podwozia sportowego McLarena M1A Can-Am stworzyć jednoosobowy samochód wyścigowy. McLarenowi spodobał się ten pomysł.
W 1966 roku powstał McLaren M3A. Z 4,4 litrowym silnikiem Oldmobile V8, zmodyfikowanym tak by wytwarzać 268 kW mocy. Był najpotężniejszą maszyną, jaką do tej pory ścigała się Burt. Samochód miał spiczasty nos i wydłużoną przednią szybę, zaprojektowaną specjalnie w celu zmniejszenia oporu aerodynamicznego.
To nie był jednak koniec modyfikacji. W 1967 roku McLaren Burt był pierwszym samochodem, w którym zastosowano pionową metalową płytę zamontowaną na krawędzi, z przodu samochodu. Stworzyło to niezawodną powierzchnię do przełamania wiązki rozrządu na początku i na końcu sprinterskich wyścigów górskich. Płyta ta stała się później obowiązkowym wyposażeniem samochodu, uczestniczącego w sprinterskich górskich wyścigach. Znana jest jako „kolumna Burt” (lub też kolumna rozrządu lub rozdzielacz wiązki). Patsy Burt jest jednym z niewielu kierowców, którzy mają nazwany na swoją cześć komponent samochodu.
Za kierownicą McLarena M3A Patsy Burt ustanowiła osiem międzynarodowych i 21 brytyjskich (krajowych) rekordów. W trakcie Shelsley Walsh Speed Hill Climb, najstarszej brytyjskiej imprezy na wzgórzach, w 1967 roku ustanowiła rekordowy czasowy kobiet. Rok później wygrała sprint w Brighton Speed Trials, zostając pierwszą kobietą w historii, która wygrała te zawody. Przy okazji ustanowiła rekord prędkości na trasie długości 1 km, który został pobity dopiero siedem lat później.
Przeczytaj też: Ustanowić 25 rekordów świata – niektórych do tej pory nie pobito. Dokonały tego wspólnie cztery zawodniczki!
Punktem kulminacyjnym kariery Patsy Burt była wygrana w RAC National Sprint Championship. Był to pierwszy raz w historii, gdy kobieta zdobyła tytuł mistrza Wielkiej Brytanii.
Wyścigowa emerytura
W 1970 roku, po wygranej w RAC National Sprint Championship, Patsy Burt postanowiła wycofać się wyścigów, uznając, że najlepiej przejść na emeryturę w pełni chwały.
Wycofując się z aktywnej rywalizacji, Burt nie wycofała się całkowicie ze świata sportów motorowych. Dalej prowadziła PMB Garages Ltd., wciąż przygotowując na zawody zwycięskie samochody. W 1983 roku wzięła ślub ze swoim wieloletnim przyjacielem, menadżerem i współpracownikiem Ronem Smithem.
Gdy zmarła 4 października 2001 roku, „The Daily Telegraph” poinformował:
Na swoim 73 okrążeniu, musiała wycofać się z powodu problemów mechanicznych.
Najnowsze
-
Nowa Toyota Land Cruiser. Ewolucja ikony samochodów terenowych
• Nowa Toyota Land Cruiser to wciąż niezawodny i trwały prawdziwy samochód terenowy • Stylistyka, która nawiązuje do legendarnych poprzedników • Zupełnie nowa konstrukcja ramowa na platformie GA-F o zwiększonej sztywności, lepszych właściwościach jezdnych oraz pewniejszym prowadzeniu na drodze i w terenie • Pierwszy Land Cruiser z elektrycznym wspomaganiem kierownicy oraz systemem rozłączania przedniego stabilizatora • Udoskonalony silnik 2,8 l i nowa skrzynia automatyczna o ośmiu przełożeniach • Land Cruiser z układem mild hybrid 48V dołączy do gamy pod koniec 2025 r. -
Nowa Škoda Elroq już w polskim cenniku i konfiguratorze
-
MOTORYZACYJNE MUZEA NA TRASACH SLOW ROAD
-
Elektryczny SUV Cadillac Vistiq wjedzie do salonów w 2025 roku
-
Alfa Romeo Junior jednym z finalistów konkursu „Car of the Year”
Zostaw komentarz: