Giovanna Amati – biografia. Ostatnia kobieta w F1?

Giovanna Amati - kim była? Życiorysu nie miała usłanego różami: porwanie, duże pieniądze, podejrzenia o romans z gangsterem, potem z Flavio Briatore, a wreszcie Niki Laudą - oto historia zawodniczki, która do dziś pozostaje ostatnią kobietą zgłoszoną do Grand Prix F1 w roli etatowego kierowcy.

Giovanna Amati

Wprawdzie Susie Wolff zasiądzie w tym roku za kierownicą Williamsa FW36 w dwóch piątkowych sesjach treningowych (pisałyśmy o tym tu), jednak nie pozostanie w kokpicie na resztę weekendu i co za tym idzie nie będzie miała nawet szansy na zakwalifikowanie się do wyścigu. Takich szans Amati miała na początku lat dziewięćdziesiątych aż trzy, lecz żadnej z nich nie udało się wykorzystać.

Narodziny nadziei
Giovanna przyszła na świat w Rzymie, 20 lipca 1962 roku, jako córka Anny Marii Pancani oraz Giovanniego Amati, wpływowego włoskiego biznesmena. Pieniędzy w rodzinie nigdy nie brakowało – pewnego razu dziewczyna pozwoliła sobie na kupno motocykla Honda bez wiedzy rodziców. Wbrew pozorom, bogactwo nie przynosi jednak samych rozkoszy. W 1978 młoda Giovanna została porwana przez trzech gangsterów, którzy zażądali od jej ojca wysokiego okupu. Przywódca szajki, niejaki Jean Daniel Nieto, został później aresztowany. Dodatkowego smaczku całej sprawie dodały pogłoski o romansie Amati z jej porywaczem. Marzeniem Giovanny był jednak motorsport i chcąc poprawić swoje umiejętności zapisała się do profesjonalnej szkoły wyścigowej. Co ciekawe, zrobiła to razem ze swoim przyjacielem, znanym i nieodżałowanym Elio De Angelisem, późniejszym kierowcą między innymi Lotusa i Brabhama w F1.

Początek kariery Amati to sezon 1981, w którym ścigała się w Formule Abarth. Pozostała w tej serii do 1984 roku odnosząc okazjonalne sukcesy. Kolejne dwa lata to włoska seria F3, a w 1987 roku przyszedł czas na F3000 – niegdyś bezpośrednie zaplecze Formuły 1. Cztery lata w tej serii nie przyniosły zawodniczce niemal żadnych sukcesów. Wystarczy spojrzeć na tabelę z rezultatami, której większość stanowią rubryki z trzema literami o wiadomym znaczeniu: DNQ (z angielskiego: do not qualify).

Giovanna Amati

Jedynym wartym odnotowania występem Giovanny Amati jest start Jerez w 1988 roku, gdzie udało się jej dojechać do mety przed Jeanem Alesi i Marco Apicellą. Mimo miernych rezultatów, pod koniec sezonu 1991 Amati miała okazję przetestować bolid F1 Benettona i udało się jej przejechać nim 30 okrążeń. Dobrze poinformowane źródła donoszą, że test ten miał miejsce tylko dlatego, że Giovana i ówczesny szef Benettona Flavio Briatore „przypadli sobie do gustu”.

Nieszczęśliwe próby
Sytuacja przed sezonem 1992 wyglądała następująco: upadający zespół Brabham rozpaczliwie potrzebował pieniędzy. Pieniędzy, które miała Giovanna. Nie trudno przewidzieć, co stało się dalej – na wyścigu w RPA Amati pojawiła się jako piąta w historii kobieta zgłoszona do Grand Prix F1. Niestety, pojawiła się tam bez krzty obycia z bolidem Brabhama, który miała poprowadzić. Już na miejscu mechanicy w pośpiechu musieli dostosowywać jej fotel. Mało tego, musieli też radzić sobie z ogromnym zainteresowaniem ze strony dziennikarzy i fotografów oblegających ich nowego kierowcę (bynajmniej nie chodziło o Erica Van De Poele).

Brak doświadczenia był w treningach aż nadto widoczny – obserwatorzy przestali liczyć jej „bączki” przy szóstym z kolei. Jej najszybszy czas weekendu był o 9 sekund słabszy od zdobywcy pole position – Nigela Mansella, 4 sekundy za rezultatem kolegi z zespołu i 3 sekundy za przedostatnim Stefano Modeną. To okazało się oczywiście niewystarczające do zakwalifikowania się do wyścigu. To nie koniec kłopotów. Druga runda mistrzostw miała miejsce w Meksyku, niedługo po pierwszej, nie było zatem czasu i tym bardziej środków na przeprowadzenie jakichkolwiek testów. Kolejne DNQ, tym razem „tylko” 3 sekundy za Van De Poele.

Giovanna Amati

Romans z Niki Laudą?
W całej długiej historii Brabhama była to pierwsza taka sytuacja, gdy oba bolidy nie zakwalifikowały się do wyścigu. Jakby pecha było mało, trzecia runda sezonu 1992 to GP Brazylii – znów nie było czasu i pieniędzy na powrót do Europy i obycie z bolidem. Kolejny raz Brabhamy zajęły pozycje 29. i 30., tym razem dzieliło je aż pięć sekund. Nie oznaczało to jednak spadku popularności Giovanny. Niepowodzenia sportowe „odbiła sobie” w inny sposób: pojawiły się głosy, że flirtuje z samym Nikim Laudą. Zespół interesowały jednak nie miłosne perypetie ich kierowcy, a pieniądze. Pieniądze, które… przestały wpływać na konto ekipy. W tej chwili Brabham znów nie miał funduszy, ale w odróżnieniu od sytuacji sprzed sezonu nie miał też kierowcy, który pokryłby dziury w budżecie. Szefostwo doszło do wniosku, że lepiej mieć dobrego niepłacącego kierowcę niż „trochę gorszego” – od czwartej rundy w miejsce Amati zatrudniono przyszłego Mistrza Świata, Damona Hilla (który, notabene, też się w tej rundzie nie zakwalifikował).

Niepowodzenie w F1 nadszarpnęło wizerunek Giovanny, ale trzeba przyznać, że to i tak jedna z najlepszych kobiet w świecie wyścigów. Potwierdzają to wyniki, jakie osiągała później: sezon 1993 spędziła w Porsche Supercup, zdobywając Mistrzostwo Europy Kobiet, następnie z sukcesami ścigała się w Ferrari Challenge. Nieźle radziła sobie też w wyścigach długodystansowych. Koniec kariery nie oznaczał dla Włoszki rozbratu z motorsportem. Po odwieszeniu kasku na kołek zajęła się dziennikarstwem oraz komentowaniem wyścigów w telewizji. Maria Teresa De Filippis, Lella Lombardi, Divina Galica, Desire Wilson, Giovanna Amati – tak już od ponad dwudziestu lat wygląda lista kobiet w F1. Wielu obserwatorów i kibiców twierdzi, że czas to zmienić.

Pani Wolff, Pani De Silvestro, czekamy…

Zostaw komentarz:

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Wszyskie pola są wymagane do wypełnienia.

Najnowsze

Podobne artykuły

Przeczytaj również

Najnowsze

Podobne artykuły

Przeczytaj również

Najnowsze

Podobne artykuły

Przeczytaj również

Najnowsze

Podobne artykuły

Przeczytaj również

Najnowsze

Podobne artykuły

Przeczytaj również