Karolina Chojnacka

Elsie „Bill” Wisdom: udowodniła mężczyznom, że się mylą

Elsie „Bill” Wisdom jako młoda dziewczyna nauczyła się prowadzić motocykle i samochody. Ścigać zaczęła się w latach 20. XX wieku, jednak dopiero w latach 30. jej kariera ruszyła do przodu.

Elsie była jedyną córką, z siedmiorga dzieci Benjamina i Emmy Gleed. Wychowywana wśród sześciorga braci, często uczestniczyła w ich grach, w trakcie których ci wołali na nią „Bill”. Przydomek ten przylgnął do niej i towarzyszył w trakcie późniejszej wyścigowej kariery.

Od dwóch do czterech kółek
Jako młoda dziewczynka zaczęła przygodę z motoryzacją od jazdy na motocyklu brata. W wieku 16 lat dostała własny motocykl od rodziców. Mimo ich obaw, jeździła na dwóch kółkach bez strachu i ze sporym entuzjazmem. Po jakimś czasie zatroskani o bezpieczeństwo córki rodzice zdecydowali jednak, że lepsza dla niej będzie jazda na czterech kółkach.

W wieku 18 lat Elsie dostała od rodziców samochód GWK. Auto nie było jednak wystarczająco szybkie na zawody prędkościowe, w których zaczęła startować. Trzy lata później, w 1925 roku, na własną rękę kupiła super doładowany Lea-Francis, osiągający prędkość maksymalną 70 mil na godzinę.

Narodziny kierowcy wyścigowego
Prawdziwą karierę wyścigową „Bill” zaczęła w latach 30., tydzień po ślubie z Tommym Wisdomem. I to nie z własnej woli. Mąż potajemnie zapisał ją na wyścig Ladies March Handicap na torze Brooklands.

Przeczytaj też: Kay Petre: gwiazda toru Brooklands

Elsie była wściekła, gdy się o tym dowiedziała. Bardziej niż ryzykiem związanym z wyścigami o dużych prędkościach, obawiała się publicznego zbłaźnienia. Tommy przekonał ją jednak do wzięcia udziału w zawodach. Dodatkowo zwiększył pewność siebie „Bill”, wypożyczając specjalnie dla niej 1,5-litrowego Frazer-Nasha, który z łatwością mógł być jednym z najszybszych aut w wyścigu. Elsie wygrała wyścig. Wygrała z przewagą 3/4 mili nad kolejną zawodniczką, jadąc ze średnią prędkością 95,05 mph.

To był dopiero przedsmak tego, co miało nastąpić.

Ambitna zawodniczka
Zachęcona pierwszym zwycięstwem, Elsie „Bill” Wisdom zaczęła startować w kolejnych wyścigach. Wzięła między innymi udział w podwójnym dwunastogodzinnym wyścigu Junior Car Club, jednak z powodu nierówności toru i złych warunków pogodowych samochód zaczął się dziwnie chwiać i Elsie zdecydowała się wycofać z zawodów.

Tommy Wisdom bardzo wspierał swoją żonę i pokładał w niej ogromne nadzieje. Wierzył, że „Bill” uda się pobić rekord okrążenia kobiet. By ułatwić jej osiągnięcie tego celu w 1932 roku kupił jej 7,2-litrowego jednomiejscowego Leyland-Thomasa, samochód, który większość mężczyzn, w tym właściciele toru Brooklands, uważała za zbyt nieprzewidywalny i niebezpieczny do jazdy dla każdej kobiety.

Elsie musiała udowodnić im, że się mylą. Jesienią Brooklands Automobile Racing Club (BARC) zorganizował wyścig Ladies Handicap, na trzy okrążenia po zewnętrznym obwodzie toru. „Bill” osiągnęła w Leylandzie prędkość 121,47 mil na godzinę, ustanawiając tym samym nowy rekord okrążenia kobiet i zdobywając prestiżową odznakę „Brooklands 120mph”. Tylko trzy inne kobiety mogły się pochwalić takim osiągnięciem.

Przeczytaj też: Gwenda Stewart-Hawkes: urodzona rekordzistka

W tym samym 1932 roku Elsie razem australijską zawodniczką Joan Richmond wzięła udział w wyścigu na 1000 mil w Brooklands. Stawka była wysoka – były jedynymi kobietami startującymi na równych zasadach z mężczyznami.

Mimo problemów z samochodem, zużytymi oponami i problemami z hamulcami, Elsie i Joan udało się ukończyć wyścig na pierwszym miejscu. Były pierwszymi kobietami, które wygrały mieszany wyścig kobiet i mężczyzn w Brooklands. Ich średnia prędkość wyniosła 84,41 mph i przekroczyły metę na pełne 3 minuty przed kolejnym zawodnikiem.

Elsie „Bill” Wisdom: udowodniła mężczyznom, że się mylą

Elsie brała także udział w wyścigach Le Mans w 1933 roku, gdy była jedyną kobietą z sześcioosobowej załogi Astona Martina, i w 1938 roku, gdy ścigała się razem z Dorothy Stanley Turner. Ścigała się także w zawodach Brooklands 500 Miles w 1935 roku, jako jedna z czterech kobiet zaproszonych przez organizatorów do wzięcia udziału w rywalizacji, oraz w Mille Miglia w 1937 roku i wielu innych wyścigach.

Po II wojnie światowej, gdy wznowiono europejskie wyścigi, „Bill” wróciła na tor. W 1948 roku była między innymi członkiem trzyosobowej kobiecej załogi w Rajdzie Monte Carlo.

Nie zawsze było kolorowo
Mimo swojej wiedzy na temat wyścigów i umiejętności prowadzenia pojazdów bez cienia strachu przy prędkościach przekraczających 100 mph, Elsie nie uniknęła wypadków. W 1937 roku jadąc razem z mężem rozbili samochód, próbując uniknąć kobiety, która wyszła na drogę. „Bill” miała uszkodzoną twarz, a Tommy złamaną nogę. W 1951 roku oboje rozbili się na torze testowym. Elsie wyszła z kraksy z obitymi trzema żebrami i uszkodzonym ramieniem.

Przeczytaj też: Annie Bousquet: zabił ją jej własny entuzjazm

Elsie „Bill” Wisdom zakończyła karierę w 1955 roku, po dwóch dekadach pełnego emocji ścigania.

Razem z Tommym doczekali się w 1934 roku córeczki, Ann. Dziewczynka poszła w ślady matki. Ann „Wiz” Wisdom Riley jeździła  w wyścigach w latach 50. i 60. XX wieku. Karierę zrobiła jako nawigator Pat Moss, siostry Stirlinga Mossa.

Zostaw komentarz:

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Wszyskie pola są wymagane do wypełnienia.

Najnowsze

Podobne artykuły

Przeczytaj również

Najnowsze

Podobne artykuły

Przeczytaj również

Najnowsze

Podobne artykuły

Przeczytaj również

Najnowsze

Podobne artykuły

Przeczytaj również

Najnowsze

Podobne artykuły

Przeczytaj również